Anne Mutfağı

Anne Mutfağı

Anadolunun veya dünyanın neresinde olursanız olun “annemin mutfağı” demek çocukluğa giden bir yolculuk demektir. Ülkemizde salçalı ekmekten tutun da, yalancı dolmaya, mantıya kadar geniş bir kültürdür annemizin mutfağı.

Kuru köfteler, sebzeler pilavlar ve de tüm tencere yemekleri, pembeleşinceye kadar kavrulan soğanlar ve iki damla gözyaşının ardındaki hamarat ellerdir annelerimiz.

Anne mutfağının bir de adabı vardır elbette. Herkes aynı saatte sofraya oturacak ve sevse de sevmese de her çeşitten az da olsa yiyecek annemizi üzmemek adına.

Bazen çatal kaşıkla, bazen elle yenilen, bazen sohbeti bol, bazen sessiz, bazen kalabalık, bazen tek olunsa da anne sofrası aslında bizim yıkmak istediğimiz ama değerini ondan uzakta kaldığımızda anlayabildiğimiz çocuk yüreğimize bir özlemdir.

Farklı kültürlere ait farklı tatlara bakarken  renk katsak da, damağımıza aslolan hep annemizin mutfağıdır. Bu lezzetler annemizin lezzetine yaklaştığında muteberdir bizim için biraz da.

Annemizin hazırladığı sofrada tüm ailenin yemek yerken çekilen bir kare fotoğrafı belki de mutluluğun fotoğrafını çekebilir misin diyen birine gösterebileceğiniz en güzel karelerden biridir.

Çünkü orada karşılıksız sevgi vardır. Bu kare geçmişin ve geleceğindir. Gerçek tat gerçek doygunluktur. Anne, baba, babaanne, anneanne, hala, teyzeyi de kapsar. Bu sadece aile geleneğimiz için bir tabirdir.

Velhasıl uzun lafın kısası…

Yemek yediğimiz mekanlara dekoratif farklılıklar, ambianslar, aurolar katarken, güzel özenli tabaklar hazırlarken, yeni lezzetler denerken, o lezzetlerin orjinal kokuları, sunumları, uyumları da bir köşede ihtiyacı olan romantik lezzet okuru içinde durmalı sahibini beklemeli diyorum.

Büyük mutfak olmak, dünyada tanınmak, aranmak, çağı yakalamak biraz da öze dönmekle olmuyor mu sizce...!

Yadigar YAĞCI